KOMİSYONCU YUSUF - NECATİ İPEKLİ ve KADİR BENLİOĞLU
Necati İpekli ile 05.05.2022' de Tokat'ta Eğitimci Burhan Kurddan' ın da hazır bulunduğu görüşme
Necati İpekli 1950 Tokat / Artova doğumlu. İlkokulu Artova Gazi Paşa İlkokulu'nda orta ve liseyi Tokat Erkek Sanat Enstitüsü'nde okudu ancak mezun olamadan ayrıldı. Askerliğini 1970-71 yılları arasında İzmir Narlıdere ve Iğdır da yaptı.1973 yılında Emine Hanım ile evlendi. Dördü erkek biri kız evlat sahibi oldu.1997 yılında SSK' dan emekli oldu. Biz sözü Necati İpekli Ağabeyime bırakıyoruz.
“Babam Hacı Mehmet İpekli 1910 Tokat /Artova doğumlu. İlkokul mezunu, zamanında Artova'nın sayılı esnaflarından biriydi. Eşi Salice Hanım'dır. Dedem Abbas (Abbas Çavuş) , eşi Hatun Hanım'dır. Babam benimle birlikte altısı erkek biri kız yedi evlat sahibiydi.
Aile, 1946 yılında henüz yeni ilçe olması sebebiyle –ticari amaç düşünülerek-Tokat'tan Artova'ya taşınmış.1966 yılında da geri Tokat'a geldik. Bu yüzden bize Artova'da iken Tokatlılar derlerdi. Tokat'ta da yıllarca Artovalılar diye anıldık.
Ailecek Artova'dan Tokat'a taşınınca babam esnaflığı bırakarak ticari alanda bizleri yetiştirmeye gayret etti. Tokat'ta Meydandaki iş yerimize ve Taşhan'a gelir bizi esnaflık tecrübesiyle kontrol ederdi.1992 yılında vefat etti.
1966 yılında Taşhan' da 37 numarada işyerimizi ağabeyim Yusuf İpekli (1942-1984) ile beraber açtık. Ağabeyim askerliğini Kıbrıs' ta yaptı. Sanat Okulunda okurken sabah ve okul çıkışı mutlaka Taşhan' da olurduk. Cumartesi, pazar günleri ise mal geldiğinden ticari hareketlilik bir hayli yoğun olur bu yüzden de tam gün çalışırdık.
Biz daha çok köylü malı toplardık. Sevkiyatçılık yapardık. Yine o dönemlerde Mersin'den mal getirip satılırdı. Yanımızdaki dükkânlarda Hüseyin Bedestenlioğlu, İhsan Toker, Pala Ali Yamçıcıer, İsmail Dabak, Sebati Dolar, Seyfettin Gönen ve Dursun Ersan (Fettoğun Dursun) vardı.
Bizim komisyonculuk yaptığımız yıllarda İnsanların birbirine bağlılığı mükemmeldi. Esnaflar, müşteri ve müstahsile nasıl davranılacağını iyi bilen, kültürlü, ağırbaşlı insanlardı. Pek çoğu ayaklı tarih gibiydi. İşten arta kalan zamanlarda şehrin geçmişi, yaşanan olaylarla ilgili değişik sohbetler olurdu. Taşhan' ın içi ise bir aile gibiydi, şaka yapanlar çoktu. Tabi ki zaman zaman ufak tefek nizalar da olurdu ama kısa sürede barışılır, kimse birbirine asla kin gütmezdi. Komşularımızdan Dursun Ersan Ağabey de çoğu esnaf gibi şakaya dayanıklı idi, kimseyi üzmezdi.
60 AH 401 plakalı BMC marka kamyonumuz vardı. Onu soyadını hatırlayamadığım Gavur Hacı diye bilinen şahıs kullanırdı. Sonra biz de ağabeyimle şoförlüğü öğrenip arabayı kullanmaya başladık. Biz pazarlara gitmezdik. Sivas Erzurum, Kayseri, Elazığ' a mal yapardık. Mersin'den de mal yapar kendi kamyonumuzla getirirdik. Mersin'den büyük komisyonculardan soyadını hatırlayamadığım Mehmet Bey ile çalışırdık. Mal almaya ağabeyim ya da ben giderdim. Boş kasaları götürür dolusunu yükletip getirirdik.
Mersin deyince memleket geldi aklıma. Artova' da iken Mersin'den trenle sebze ve meyve gelir, bizim dükkânda satardık. Taşhan Yeni Hale taşınınca bir yıl çalışıp 1971 sonunda işi bıraktık. Ben o zaman askerdim. Meydan'da gıda toptancılığına başladık.1980' den sonra Tokat'tan İzmir'e taşınan tanınmış esnaflarımızdan Şekerci Osman Ankaralı' dan iş yerini devraldık. İpek Şekerleme adıyla devam ettik.1997 yılında ortağımız Mehmet Kargacıer' e bıraktık.