Komisyoncu Kadir Beneklioğlu
Komisyoncu Kadir Beneklioğlu'nun oğlu Salih Beneklioğlu ile Tokat Öğretmenevi'nde 16.03 .2022' de Salih Bilgilioğlu ve Mehmet Yorulmaz'ın da hazır bulunduğu görüşme
Salih Beneklioğlu 1952 Tokat doğumlu. İlkokulu Namık Kemal İlkokulu'nda, ortaokulu Gazi Osman Paşa Lisesi orta bölümünde, liseyi Tokat Öğretmen Okulu'nda okuyarak ilkokul öğretmeni olarak 1975 yılında mezun oldu. İlk görev yeri Reşadiye Hallaçlı Köyüdür. Askerliğini Erzincan Tercan'da asker öğretmen olarak yaptı. Tokat ili dâhilinde değişik okullarda görev yapıktan sonra 2001 yılında Tokat Melik Ahmet Gazi İlkokulu'ndan emekli oldu.
Komisyoncu Kadir Beneklioğlu 1926 yılında Tokat'ta doğdu. İlkokulu Hapan İlkokulu'nda okudu. Askerliğini Zonguldak'ta yaptı.1950 yılında Mine Hanım'la evlendi. Bu mutlu yuvadan Salih ve Mehmet doğdu.1950 yılında askerden gelince Taşhan 28 numarada komisyonculuğa başladı. Biz onu babasına yıllarca yardımcı olan oğlu emekli öğretmen Salih Beneklioğlu'ndan dinleyelim:
“Babamın asıl mesleği yazmacılıkmış, askere gidinceye kadar Tokat Yazmacılar Hanında Tek Mehmet ile beraber çalışmışlar. Asker dönüşü bu işi bırakıp Taşhan'a geçmiş. Babamın sağ ve solundaki komşuları İhsan Toker ve Ömer Bilgilioğlu vardı. Ben babama yardımcı olmak için sabah namazından sonra Taşhan'a giderdim. İş öğleye kadar çok yoğun olur öğleden sonra hafiflerdi. Arkadaşlarla anlaşır hemen her öğleyin komisyoncuların vaz geçilmez yemeği tava yaptırırdık.
Babam genellikle tarlaların, bağların ve bahçelerin yüzünü satın alırdı. Bayanlar, pırasa, maydanoz biçerler erkeklerde bağ yaparak Taşhan'a taşıtılırdı. Taşıma aracı benzin mazot derdi olmayan o yılların yaylı at arabaları idi… Öyle ki otomobilin çok az bulunduğu şehrin atları Taşhan'ın yolunu gözleri kapalı biliyorlardı.
Küçüklüğümde dikkatli bir şekilde küfelere ve sepetlere konulan sebze ve meyveler Taşhan'a eşeklerle taşınırdı. Bazen nalları eskimiş eşeklerin ayakları kayar, yükleriyle beraber olduğu yere yıkılırlardı. Biz yüklerimizi daha çok Seyfettin Gönen'in dükkânına götürürdük. Tabi ben küçük olduğum için yükleri orada çalışanlar indirirler ben de boş kasa ve sepetleri var gücümle yükler, iyice bağladıktan sonra Plevne Lisesi'nin arkasındaki bahçemize dönerdim.
Dedemin babası Süleyman Ağa,93 Harbi sırasında Erzurum Şenkaya Penek köyünden (şu an Şenkaya İlçesine bağlı bir mahalle) Tokat'a göçmüş bağ, bahçe işlerinden anlayan biriymiş. Dedem Mehmet Ağa 1892 de Tokat'ta doğmuş. Önce Bizeri Köyü'ne (Akbelen) gelmişler. Diğer kardeşleri Ruslar çekilince Erzurum'a geri gitmişler. Süleyman Ağa'yı Tokat'ta Şerife adında bir kızla evlendirmişler. Dedem Süleyman Ağa ölünce babamı Yelpeli Süleyman Ağa büyütmüş. Kardeşlerden Yakup Bizeri 'de evlenmiş .Soyadı Kanunu çıkınca Mehmet Dedem Erzurum'daki köyün adına istinaden Penekli yazın demiş. Nüfus Memuru biraz kaba olur deyince Benekli yazmışlar. Dedemin: “Benekli çok ağır bir soyadı olur, bir de oğlu kelimesini ilave edin“ sözü üzerine Beneklioğlu olmuş bizim soyadımız.
Babam hep tek çalıştı. Komisyoncu Ali Yamçıcıer , Hacı Pekdemir, Nuri Narin, Yüzbaşıoğlu ile bahçe yüzü satın alma konusunda ortaklık ettiler.
O dönemlerde at arabalarını bile zor buluyorduk. Taşıma işi hep eşeklerle oluyordu. Bir eşeğim vardı dedem yazın eşeği satın alır, iş mevsimi bitince kışın satardı.
Bahçelerden toplanan biberler, salatalıklar heğlerle (küfelerle), domatesler daha küçük heğlerle gelirdi. Armut, şeftali gibi meyveler ise sepetlerle gelirdi. O zaman kasa olayı henüz yoktu. Bahçeciler sandık kullanmazlardı. Dar, uzun ve oldukça ağır sandıkları ise yakın köylerdeki üreticiler kullanıyordu. Bunlara halk arasında Adana sandığı denirdi. Kiraz daha çok Emirseyit'ten geliyordu. Vavru köyü o dönemlerde meyve açısından henüz zengin değildi. Elma ise, özellikle misket elması daha çok Geyras'tan gelirdi.
Babam 1971 yılından sonra Yeni Halde de otuz yıl kadar çalıştı.2003 yılında: ”Artık ben yoruldum“ diyerek işi bıraktı.2010 yılında da aramızdan ayrıldı.